In gesprekken met mensen (bijvoorbeeld potentiële werkgevers) die 'eng lijkende zaken' over mij uitvinden, blijkt dat ik nog steeds geen goed to-the-point verhaal voor ze heb. Het wordt tijd dat ik eens, punt voor punt, een aantal dingen neerzet om sommige mensen wat te helpen bij het vormen van hun mening.

Dus hierbij:

(Maar als je nieuwsgierig bent, mag je ook wel doorlezen...)

Ik heb weer een ervaring achter de rug met een lompe oneerlijke recruiter, en met een werkgver die me afgewezen heeft wegens mijn 'internet-reputatie'. Het eerste is niet zo belangrijk (want dat soort mensen moet vooral genegeerd worden, en af en toe belachelijk gemaakt)... maar het tweede is dat wel. Dit was de eerste keer dat ik tijdens een sollicitatiegesprek door een werkgever ben geweigerd, expliciet wegens angst voor schade aan hun image. (In tegenstelling tot zo'n recruiter die me weigert voor een project.)

De oneerlijke recruiter

Dit zat er aan te komen: een of andere anonieme persoon die blijkbaar even belangrijk wou doen (en zich senseidaniel noemt), heeft al mijn Hyves vrienden gespamd. Om ze te laten weten dat ik zo'n enorme viezerik ben.

Beste Vo Nguyen,

Dankjewel voor je 'handreiking' in de vorm van je 'knuffelpedo'-artikeltje. Zoals je kan zien, heb ik je geuzennaam overgenomen; ik vind hem wel leuk Ik neem dat je met je 'handreiking' bedoelt: het feit dat je positief over mij als 'pedofiel' schrijft.

Wat ik nog kwijt wil, gaat over een eerder genoemde opmerking van Albert Verlinde en tegelijk over een herhaalde vraag van jou. Ik zal proberen het een beetje losser aan te pakken dan de eerste tekst. (Dit vind ik ook niet zo belangrijk.)

Beste Daphne Bunskoek,

Voordat ik ga zeuren: Dankjewel dat je in het openbaar een goed woordje voor me deed. Ik had het zelf niet gezien, maar mijn moeder die in het weekend bij me was, zei dat je mijn naam had genoemd in de uitzending van donderdag 1 november positief over me gesproken had.

Ik merk dat ik diverse keren in de afgelopen tijd heb gezegd "je hoeft maar een half uurtje rond te kijken om te zien dat Yvonne van Hertum en haar SCA-SKS website niet oprecht bezig zijn".

Dat moet ik dan maar hard maken. Zie hier een 'cursus Yvonne van Hertum / SKS'.

update/opmerking: iemand vroeg me waar dat woord 'knuffelpedo' in de titel op sloeg. Nee, ik ben niet mijn werk kwijtgeraakt omdat ik kindertjes knuffelde. Ik heb rond november 2007 even de term overgenomen van dit artikeltje: http://witheet.com/cultuur/knuffelpedo-roderik-muit -- omdat ik het een leuke 'geuzennaam' vond.

---

Het feit dat ik op 29 oktober de verdediging heb gevoerd voor de Vereniging MARTIJN in een veel besproken rechtszaak, heeft natuurlijk gevolgen gehad.

Veel kennissen of familie die niet erg dichtbij me staan, wisten niets van me en hebben verbaasd of geschokt gereageerd omdat ik 'lid van een pedofielenvereniging' ben. Dat geschokte is wel logisch, natuurlijk, want zij denken allemaal dat dat iets engs is. En het is niet iets waar ik op verjaardagen honderduit over vertel. Dat is ook logisch; niet alleen omdat het een taboe-onderwerp is dat allemaal vermoeiende onterechte reacties oproept... maar ook omdat 'pedofiel zijn' geen levensstijl of voltijds tijdbesteding is, en ook niet een grote last waar ik onder gebukt ga. Het beinvloedt mijn contacten met andere mensen niet, en mijn liefdesleven niet zo veel als je zou denken... alleen mijn mening (omdat ik gedwongen word om over dingen na te denken die de meeste mensen lekker kunnen negeren).

Hoe dat zou uitwerken na de 29e, was spannend. Uiteindelijk heb ik geen persoonlijke reacties gehad. Geen enkele. Ik ben niet aangesproken op straat of door collega's. Een paar mensen die het al wisten, hebben me opgebeld hoe het met me ging. Mensen die het nog niet wisten, hebben alleen maar tegen anderen aan gepraat, niet tegen mij.
Na 2 dagen waarin ik toch behoorlijk zenuwachtig was, leek alles weer normaal te gaan lopen.

Totdat... ik mijn werk kwijtraakte!

En dat vind ik toch wel een openbare discussie waard. Ik wil iedereen (juist ook mensen die ik niet ken en die van 'het publieke debat' houden) eens om zijn mening vragen, of we dit een wenselijke situatie vinden.

Nou, dat was een ervaring.

Drie dagen geleden had ik nog geen idee dat ik deze maandag in de rechtszaal op zou treden als woordvoerder van Vereniging MARTIJN in een aangespannen kort geding -- en vervolgens vier camera's op mijn nek zou krijgen. Ik heb me laten meeslepen door de snelle ontwikkelingen - en ik heb er geen spijt van.
Maar er gaat nu wel het een en ander meespelen, natuurlijk. Ik ben nu met mijn hoofd op RTL Boulevard geweest, waarvan de presentatoren natuurlijk niets anders uit hun mond kregen dan "gadver, vies, eng stelletje". Volgens een vriend van me is hij platgebeld "Roderik was op TV; is hij lid van Verenging MARTIJN!?!???". Ik ben benieuwd hoe het morgen op mijn werk gaat.

Dus ik zal zelf ook gedwongen zijn om dingen naar boven te halen, die niets met de rechtszaak te maken hebben.

...dat zet ik er maar even bij, omdat mensen daar vast nieuwsgierig naar zijn na het lezen van de tekstjes.

Mijn naam is Roderik Muit, ik ben 32 (van april 1974), in het dagelijks leven als zelfstandige/freelancer 'werkzaam in de ICT brance' (programmeur/analist).

Ik woon tot grote tevredenheid in de Noord-Pijp in Amsterdam, op mezelf.